szczuć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, szczuję, szczuje, szczuty {{/stl 8}}– poszczuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} prowokować, podjudzać psa do zaatakowania zwierząt lub ludzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczuć zające, sarny. Poszczuć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczuć — ndk Xa, szczuję, szczujesz, szczuj, szczuł, szczuty «podjudzać psa do gonienia i atakowania zwierząt (na polowaniu) albo ludzi» Szczuć psami złodzieja. Szczuć zające. przen. pot. «podjudzać, podburzać kogoś przeciw komuś» Szczuł przeciwko… … Słownik języka polskiego
щувать — увещевать, уговаривать , вологодск., владим., перм. (Даль), вятск. (Васн.), яросл. (Волоцкий), щунять стыдить, упрекать , щунить, щунуть – то же1, вятск., арханг. (Подв.), олонецк. (Кулик.), шунатель миссионер , астрах. (РФВ 63, 133), ущунно… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
szczucie — n I rzecz. od szczuć … Słownik języka polskiego
poszczuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szczuć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
